بررسی اندازه ی درز انقطاع در پل‌ها با ملاحظه ی آثار ضربه و اندرکنش خاک - سازه

پدیده‌ی ضربه در پل‌ها که در محل درز انقطاع بین دو بخش از عرشه و یا عرشه و کوله‌ها رخ می‌دهد، می‌تواند موجب خرابی در محل برخورد و یا افتادن عرشه از روی پایه شود. یکی از راهکارهای کاهش خسارت‌های ناشی از پدیده‌ی مذکور، انتخاب اندازه‌ی مناسب درز انقطاع است. لذا در پژوهش حاضر، با مدل‌سازی ۶ پل ۲ و ۳ دهانه با دوره تناوب‌های مختلف و درنظر گرفتن درزهای انقطاع ۲٫۵، ۵، ۷٫۵، ۱۰، ۱۲٫۵ و ۱۵ سانتی‌متری، اثر اندازه‌ی درز انقطاع در پارامترهای لرزه‌یی شامل بیشینه‌ی جابه‌جایی مطلق عرشه، بیشینه‌ی لنگر خمشی پایه، بیشینه‌ی نیروی ضربه و نرخ تعداد ضربه بررسی شده است. پل‌های مورد مطالعه تحت ۱۶ شتاب‌نگاشت حوزه‌های دور و نزدیک قرار گرفتند. نتایج نشان داد که افزایش اندازه‌ی درز انقطاع موجب کاهش تعداد برخورد و افزایش بیشینه‌ی جابه‌جایی عرشه می‌شود. همچنین زلزله‌های حوزه‌ی نزدیک موجب ایجاد پاسخ‌های لرزه‌یی بزرگ‌تر در پل‌ها نسبت به زلزله‌های حوزه‌ی دور می‌شوند.